خواننده : جمشید شیبانی

سیمین بری گل پیكری آری از ماه و گل زیباتری آری
همچون پری افسون گری آری دیوانه ی رویت منم چه خواهی دگر از من
سرگشته ی كویت منم نداری خبر از من
هر شب كه مه در آسمان گردد عیان دامن كشان
گویم به او راز نهان كه با من چه ها كردی
به جانم جفا كردی هم جان و هم جانانه ای امّا
در دلبری افسانه ای امّا امّا ز من بیگانه ای امّا
آزرده ام خواهی چرا ؟ تو ای نوگل زیبا
افسرده ام خواهی چرا ؟ تو ای آفت دل ها
عاشق كشی ، شوخی ، فسون كاری
شیرین لبی ، امّا دل آزاری با ما سر جور و جفا داری
می سوزم از هجران تو ، نترسی ز آه من
دست من و دامان تو ، چه باشد گناه من
دارم ز تو نامهربان شوقی به دل شوری به جان
می سوزم از سوز نهان ز جانم چه می خواهی
نگاهی به من گاهی یارب برس امشب به فریادم
بستان از آن نامهربان دادم بیداد او بركنده بنیادم
گو ماه من ، از آسمان دمی چهره بنماید
تا شاهد امید من ز رخ پرده بگشاید