در این مطلب با شنیدن نوای قطعه سوگ، سرگذشت ساخت آن را روایت می‌كنیم.

آثار هنرمندان برای آنها همانند فرزندانی هستند كه روز تولدشان را به یاد و حال و هوای آن روز را به خاطر دارند. غالباً آثاری كه در چنین لحظه‌هایی آفریده می‌شوند، ماندگارتر از آثار سفارشی هستند. این آثار مانند مهمانان ناخوانده‌ای هستند كه یكباره از راه می‌رسند و بر مسند اندیشه و دست نوازنده می‌نشینند. استاد حسین علیزاده كه خاطرات بسیاری با آهنگ‌های او داریم و هنوز نی‌نوای غم‌انگیز او در خاطرمان جولان می‌دهد، آهنگی دارد به نام «سوگ»
او در مصاحبه‌ای، تاریخ تولد این آهنگ را روزی از روزهای جنگ و بمباران تهران بیان می‌كند كه سوار بر خودرو خود از خیابان‌های خلوت و غم‌زدة تهران گذر می‌كرده كه عده‌ای را با پیراهن‌های مشكی بر فراز تلی از خاك می‌بیند. سوگواران بر ویرانه‌های ساختمانی كه در اثر اصابت بمب به تلی از خاك بدل شده بود، ایستاده بودند و پیكر عزیزانشان را كه زیر آوار جنگ به خواب ابد رفته بودند، جستجو می‌كردند. با دیدن این صحنه، موسیقی سوگ در ذهن استاد علیزاده جان می‌گیرد و همانی می‌شود كه شما اكنون مشغول شنیدن آن هستید. موسیقی غم‌باری كه حال و هوای آن روزهای شهرهای بمباران‌شده را به خوبی بیان می‌كند. بعدها این موسیقی، بر تیتراژ سریال «زیرتیغ» ساختة محمدرضا هنرمند می‌نشیند و همراه با قطعات دیگر، موسیقی متن این سریال تلخ اما دیدنی را تشكیل می‌دهد.