علاقه و توجه به موسیقی در خانوادهٔ خالقی امری معمول بود؛ پدر و مادر هر دو تار می‌نواختند و پدر مدتی شاگرد استادان مطرح این ساز بوده‌است.

با انتقال پدرش به شیراز در سال 1295، در شهریور 1297 به همراه خانواده به این شهر رفت. در آنجا از آموزش‌های میرزا نصیر فرصت در زمینهٔ عروض و نقاشی استفاده نمود. همچنین آموختن موسیقی را نزد شوهر عمه‌اش شروع كرد و از او بیش از یك سال ویولن می‌آموخت.در سال 1302 به مدرسهٔ عالی موسیقی رفت و در آنجا تحت نظر علینقی وزیری آموختن موسیقی و نواختن ویولن را آغاز كرد.

در سال 1303 با وجود مخالفت پدرش، تصمیم گرفت صرفاً به مدرسهٔ موسیقی برود. پدرش با وجود علاقه‌ای كه به موسیقی داشت، با موسیقی یاد گرفتن وی مخالف بود و در نتیجه او مدتی پنهانی به مدرسهٔ موسیقی می‌رفت. در تابستان سال 1304، چهار كنسرت به رهبری وزیری در مدرسه اجرا شد كه خالقی نیز در آن‌ها به عنوان نوازنده حضور داشت.
خالقی یاد دادن موسیقی را از 1307 در مدرسهٔ ورزش آغاز كرد. بعد از لیسانس نیز به هنرستان عالی موسیقی رفت و در آنجا تدریس كرد.

در سال 1310 از دارالفنون دیپلم گرفت و وارد دارالمعلمین شد. در خرداد سال 1313، دارالمعلمین به «دانشسرای عالی» تغییر نام یافت. خالقی مدرك لیسانس خود را از این دانشسرا در رشتهٔ فلسفه و ادبیات دریافت نمود.
خالقی آهنگساز و موسیقیدان و مورخ تاریخ موسیقی و سردبیر چند نشریه فرهنگی موسیقایی سالها در رادیو ایران نیز فعالیت داشت و از جمله رئیس شورای موسیقی رادیو بود و برنامه‌های رادیویی «یادی از هنرمندان درگذشته» و «ساز و سخن» را راه‌اندازی كرد. وی همچنین، سرپرست اركستر گل‌ها نیز بود.

از آهنگ‌های ساخته خالقی كه در این دوره بسیار موردپسند بود و از رادیو بسیار پخش می‌شد «رنگارنگ شماره یك» در دستگاه اصفهان بود. همكای او با غلامحسین بنان و نیز مرتضی خان محجوبی آثاری ماندگار را در تاریخ موسیقی گل‌ها و نیز موسیقی ایران رقم زد.


آشنایی با سرود ای ایران
علاوه بر آن خالقی مولفی چیره دست بود و در كارنامه كاری او بیش از 14 كتاب به چشم می‌خورد و در كنار آن او كار روزنامه‌نگاری هم می‌كرد و سردبیر چند نشریه موسیقایی و فرهنگی بود.

مهمترین كتاب خالقی سرگذشت موسیقی ایران است كه از جمله مهمترین منابع درباره تاریخ موسیقی ایران به شمار می‌رود.

خالقی در سال 1338 به در خواست خود از اداره كل هنرهای زیبا بازنشسته شد اما همچنان به فعالیت‌های هنری خود ادامه داد.

خالقی در 1344 در سالزبورگ در اتریش پس از چند عمل جراحی ناموفق، بر اثر سرطان معده درگذشت و در گورستان ظهیرالدوله در تهران دفن شده‌است.

سردبیر: سایت رادیو آوا