سعید هرمزی در سال 1276 خورشیدی در تهران، محله سنگلج (پارك شهر فعلی) متولد گردید. استاد و نوازنده چیره‌دست تار و یكی از پیشگامان موسیقی ایرانی فراگرفت و به گفته برادرش تار را به زیبایی می‌نواخت. شنیدن صدای تار برادر، آنچنان تأثیری در دل برادر كوچكتر گذاشت كه در خواست خرید تار و مشق در خدمت برادر را كرد.
پس از مدتی به خدمت درویش خان كه خود از بهترین صاحب ابداعاتی نظیر پیش درآمد در موسیقی ایرانی بود، رفت و با عشق و كار شبانه‌روزی موفق به آموختن ذخائر هنری استاد خویش، درویش خان شد .

سپس در سال 1370 (قمری) در خیابان شاپور، كلاس مشق موسیقی دائر نمود و شاگردان زیادی داشت. پس از مدتی به علت كار در بانك سپه و انتقال به مشهد، كلاس تعطیل شد. اما استاد از پای ننشست و در مشهد به تعلیم شاگردانی پرداخت و به گفته خود وی، یكی از شاگردانش اندوخته‌های استاد را فراگرفته و به خوبی می‌نواخت.

پس از بازگشت از مشهد، در خلوت خود ساز می‌زد .


در سال 1350 بنا به درخواست رادیو تلویزیون ملی ایران در مركز حفظ و اشاعه موسیقی به تعلیم نوازندگانی كه خود از فارغ التحصیلان رشته موسیقی دانشكده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بودند و اكنون از اساتید موسیقی هستند، مشغول شدند.

هرمزی تمام اندوخته‌هایی را كه از استادش فراگرفته بود به خوبی می‌نواخت. انگشت راست محكم و چپ روان و سریع داشت كه با قدرت و سرعت و نرمی روی سه تار حركت می‌كردند.

ایشان به علت كسالت و عمل جراحی، وزن تار و صدای آن به گوششان سنگین می‌آمد و سه تار را برای نواختن ترجیح دادند.

سعید هرمزی سرانجام پس از یك عمر تلاش و كوشش در راه اعتلای موسیقی اصیل ایرانی، پس از طی یك دوره بیماری طولانی، در 9 مهر 1355 در منزل كوچك شخصی خود در خیابان شاپور سابق، دار فانی را وداع گفت و در بهشت زهرا به خاك سپرده شد.

سردبیر: سایت رادیو آوا