display result search
سیمون آیوازیان؛ استاد دانشگاه، آموزگار گیتار و معماری، نوازنده گیتار كلاسیك و فلامینكو و عكاس در سال 1323 در شهر ساحلی بندرانزلی دیده به جهان گشود.
سیمون آیوازیان
وی با عنوان «پدر گیتار كلاسیك ایران» شهرت بسیاری دارد. آیوازیان ابتدا نوازندگی را با ساز ماندولین در سن 12 سالگی آغاز كرد پس از 14 سالگی با ساز گیتار آشنا شد و گیتار كلاسیك را به مدت هفت سال با شیوههای آكادمیك به صورت خود آموز فراگرفت.
مجله موسیقی / مجله معماری / مجله عكاسی
با اولین استاد فلامنكوی خود خوان آلبا در سن 21 سالگی آشنا شد و پنج توكه از توكههای معروف اسپانیایی را نزد او آموخت. به موازات گیتار فلامنكو به یادگیری گیتار كلاسیك نیز ادامه میداد.
مدتی نزد آلیریو دیاز گیتاریست بنام ونزوئلایی كه در اواخر دستیار سگوویا بودهاست درسهایی را به صورت خصوصی فرا گرفت.
سپس از توصیههای تخصصی جولیان بایزنتین كه از شاگردان ممتاز جولیان بریم میباشد برای مدت كوتاهی استفاده كرد. از سالهای 45 تا 48، 4 مدال طلای نوازندگی گیتار از مسابقات دانشگاهها و اموزشگاههای عالی كشور كسب كردهاست. ضمن آنكه جایزه ویژه داوران كنگره دانشجویی (دانشجویان خارجی) را در مادرید كسب كردهاست.
در بین سالهای 1355 تا 1357 از محضر ژان دورینگ كه از شاگردان نارسیسو یپس و شاگرد ممتاز كنسرواتوار پاریس بود استفاده كرد و بین سالهای 1343 تا 1354 بیش از ده كنسرت گیتار به صورت تكنوازی و همنوازی (دوئت) اجرا كرد.
با اتمام دوره دبیرستان وارد رشته معماری دانشكده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد و پس از اتمام دوره دانشگاهی به عنوان عضو هیأت علمی به استخدام دانشگاه تهران در آمد، پس از چند سال تدریس جهت ادامه تحصیل عازم فرانسه شد و مدرك دكترای خود را در رشته معماری و باستان شناسی از دانشگاه سوربون پاریس دریافت كرد.
وی مجدداً در دانشگاه تهران به تدریس رشته معماری و در كنار آن، عكاسی و موسیقی پرداخت و بالاخره پس از طی مدارج علمی مقام استادی را كسب نمود.
دكتر سیمون آیوازیان در بسیاری از جشنوارهها و مسابقات نوازندگی گیتار كلاسیك و فلامنكو بوده ند و بارها به عنوان سخنران در جشنوارهها و همایشها حضوری فعال داشتهاند و بارها از ایشان در ان مراسمها كه هر كدام آن قسمتی از تاریخ ساز گیتار ایران را شامل میشود، تجلیل به عمل آمدهاست.
از آن جمله میتوان به جشنوارههای فجر، جوان، مسابقات گیتار كلاسیك و فلامنكو ایران، همایش سراسری فلامنكو ایران و جشنواره گیتار نوازان اصفهان اشاره كرد.
در سال 1358 كتاب او كه ترجمه و تألیفی است از نحوه نگرش به مبانی معماری در غرب و مقایسه ی آن با شرق، از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان یكی از هفت كتاب منتخب سال 83 معرفی و به دریافت جایزه و تقدیر نایل گردید. آیوازیان در سال 1384، چنگ زرین جشنواره فجر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را در زمینه موسیقی دریافت كرد.
از آیوازیان نمایشگاه های متعدد انفرادی و جمعی در زمینه آبرنگ و عكاسی برگزار گردیده است.
سوابق اجرایی و هنری سیمون آیوازیان:سیمون آیوازیان
شروع عكاسی: 1336
ورود به دانشگاه، رشته معماری1344
عضویت هیات علمی و استخدام در دانشگاه تهران 1355
بازنشستگی با درخواست شخصی 1386
مدارج تحصیلی:
فوق لیسانس معماری 1351 از دانشگاه تهران
فوق لیسانس در بررسی تمدنهای اسلامی 1364 از دانشگاه سوربون4 پاریس
دكترای تخصصی هنر و معماری و باستانشناسی 1359 از دانشگاه سوربون 1 پاریس
تخصص جانبی: موسیقی، عكاسی، نقاشی
سابقه تدریس
رشته معماری در دانشكده هنرهای زیبا دانشگاه تهران 1355 تا كنون
رشته موسیقی در دانشگاههای تهران و هنر، هنرستان عالی موسیقی 1356 تا كنون
رشته عكاسی معماری - دانشگاه تهران 1372 به بعد
رشته عكاسی دانشگاه الزهرا 1374-1372
پژوهش ها و قراردادها
تهیه عكس از میراث معماری استان خراسان - برای اداره باستانشناسی و موزه 1345
تهیه عكس از برنامههای موسیقی و نمایش تالار وحدت (رودكی سابق) 1357-1354
تهیه عكس معماری (هوایی و زمینی) از بناهای دوره پهلوی اول به سفارش مجله هنر و معماری 1356-1355
تهیه عكس از صنایع دستی كوچك ایران به سفارش انتشارات سروش 1357-1356
خریداری تعداد 60 عكس از معماری سنتی دزفول (جزیئات آجركاری) توسط موزه رضا عباسی 1358
تهیه عكس از كاروانسراهای برون شهری جهت دستیابی به گونه شناسی معماری آن 1370-1348
جایزه اول، بهترین عكس معماری ابنیه تاریخی از وزارت فرهنگ و هنر 1353
نمایشگاه ها
موزه رضا عباسی 1358
گالری سولیوان 1359
نگارخانه تهران 1377
موزه عكسخانه شهر 1381
دریافت لوح تقدیر و عضویت افتخاری در انجمن عكاسان میراث، سی ام دی ماه 1389
داوری:
نخستین جشنواره سراسری عكس و فیلم رضوی،
نخستین مسابقه سراسری عكس شاهد آزالدی، تهران، آبان ماه 1384
جشنواره سراسری عكس ایران، سرزمین ادیان توحیدی، تهران، 29 خردادماه 1388
سومین جشنواره سراسری عكس فیروزه، تبریز، تابستان 1389
سردبیر: سحر فخاری