محمدرضا سقایی معروف به رضا سقایی 20 فروردین 1329 در محله خوش‌بازار خرم‌آباد به دنیا آمد.

تحصیلات ابتدایی را در خرم‌آباد گذراند اما به دلیل مشكلات مالی و تنگی معیشت تحصیل را رها كردو شاگرد خیاط شد.

استاد او در خیاطی خودش ترانه سرا بود و ترانه‌هایی را كه می‌سرود رضا زیر لب زمزمه می‌كرد و اندك اندك همه‌گان فهمیدند كه او صدای خوبی دارد و در همان منطقه خواند و به شهرتی در خرم‌آباد دست یافت.این شهرت البته به همان منطقه محدود نشد و وصف صدای خوبش به مركز هم رسید و به سراغش آمدند و نخستین بار صدایش در سال 1344 از رادیو ایران پخش شد كه سبب شد تا تمام ایران صدایش را بشنوند.

از جمله كارهای معروف او «زندگی بی‌چشم تو درد و عذابه» است كه ابتدا او این تصنیف را خواند كه بعدها عبدالوهاب شهیدی و زند وكیل هم این كار را خواندند.

او می‌گفت همیشه در موسیقی مدیون پیرولی كریمی‌ام كه استاد كمانچه نوازی بودكه افرادی چون فرج علی‌پور هم به صورت مسقیم یا غیر مستقیم از محضر پیرولی كسب فیض می‌كردند.

سقایی بعد از 1344 بسیار معروف شد و به خواننده‌ای شناخته شده تبدیل شد و تا 57 می‌خواند.اما بعد انقلاب تقریبا خواندن را به كناری نهاد.

او در جنگ در بمباران خرم آباد مجروح شد و جانباز انقلاب اسلامی و تارهای صوتی‌اش آسیب دید.

وی چند سال قبل سكته مغزی كرد و عمدتا خواهرش از وی نگهداری می‌كرد و البته در تمام عمرش ازدواج نكرد و مجرد زیست.

سردبیر: سحر فخاری