ابراهیم سرخوش در سال 1290 متولد شد. پدر برزگش سنتور و پدرش تار می‏نواخت و او در خانواده‏ ای پا به عرصه‏ ی وجود نهاد كه اهل موسیقی بودند.

تعلیمات اولیه‏ی موسیقی و تار را نزد پدرش فراگرفت و از كودكی به تنبك ‏نوازی نیز علاقه داشت و با ساز برخی مجالس پدرش را با ضرب همراهی می‏ كرد. چون مادر از گرایش ابراهیم به موسیقی دلخوش نبود، پس از فوت مادر به آموزش موسیقی مشغول شد و با ویولن آشنا شد و به فراگرفتن نت پرداخت. او به جز تار و ویولن، با سنتور، سه تار، ضرب و پیانو هم آشنا بود، ولی ساز اصلی‏ اش تار بود.
آثار و كارهای شاخص:
دارای سابقه طولانی در رادیو با خوانندگان مختلف وكنسرت های بسیار درشهرهای ایران كه از آثار او می توان به همنوازی با صدای ادیب خوانساری در نوارهای ردیف آوازهای ایرانی اشاره كرد.

مرتبط با این خبر

  • پلی كه محمود كریمی بین گذشته و امروز زد!

  • «مقتل‌خوانی» در شام غریبان سالار شهیدان

  • چرایی مهاجرت هنرجویان موسیقی

  • سرود «ایران مقتدر» منتشر شد

  • پیام تسلیت مدیركل دفترموسیقی

  • بدخواهان محسن چاوشی این قصه را بخوانند!

  • نوای شعر و شعور حسینی در «خیمه هنر»

  • «شهادت نامه عشاق» در یك آلبوم دهه نودی

  • سیاه‌پوستان چگونه بر موسیقی عزاداری بوشهر تاثیر گذاشتند؟

  • عرض ارادت موسیقایی به محضر سید الشهدا