«تمنای دل» عنوان یكی از تازه‌ترین مجموعه‌های موسیقایی در حوزه موسیقی كلاسیك ایرانی است كه با خوانندگی رضا سادات و نوازندگی سنتور محمدباقر زینالی در دسترس مخاطبان قرار گرفت.

قطعه مضرابی، درآمد، گشایش با استفاده از غزل حافظ، «فیلی»، چهار مضراب، شكسته، ورود به سه گاه، مخالف سه گاه، اصفهان، فرود به ماهور با استفاده از شعر جامی، شور، درآمد شور با غزل‌هایی از فروغی بسطامی، «سلمك»، «قرچه»، دو مضراب، ورود به بیات ترك، پرده گردانی به سه گاه، «رهاوی» و فرود به شور آثاری هستند كه در این آلبوم گنجانده شده‌اند.

در توضیح این آلبوم آمده است:

با بررسی و نگاهی دقیق به نمونه‌های از پرده‌گردانی كه در ردیف موسیقی ایرانی دیده می‌شوند، پی خواهیم برد كه پرده‌گردانی یكی از امكان‌های نهفته در موسیقی ایرانی است كه می‌تواند بر زیبایی موسیقی ردیفی ایران بیفزاید. این نمونه یادآور این است كه می‌توان با شناخت دقیق ردیف، بنا بر ذوق شخصی، در ساز و آواز، پرده گردانی هایی نو كه كمتر خوانده و نواخته شده است، اجرا كرد. استاد صدیف (خواننده پیشگام موسیقی ایرانی) در درس‌ها و اجراهای خود پرده‌گردانی های بسیاری را به كار برده‌اند كه سرمشق ما در این كار بوده است.

هدف ما از این تجربه راه یافتن به چیدمانی دیگرگون و نو از گوشه‌های ردیف موسیقی ایرانی بوده است، باشد كه رنگی دیگر و طرحی نو باشد برخاسته از ذوق و سلیقه امروزین ما، به این امید كه مورد قبول دوستداران این موسیقی واقع شود.


سیدرضا سادات خواننده این آلبوم از جمله هنرمندانی است كه در هفده سالگی آموختن ردیف عبدالله دوامی را نزد محمد غلامی آغاز و پس از آن نزد رامبد صدیف به مدت پانزده سال به فراگیری آواز پرداخت. وی هم زمان از راهنمایی محسن نفر، رضا ربیعی و محمد آقایی نیز بهره مند شد. این در حالی است كه آلبوم «لوح آفرینش» به آهنگسازی ارژنگ سیفی زاده از جمله محصولاتی است كه با صدای سادات منتشر شده است.

محمدباقر زینالی نوازنده سنتور پروژه «تمنای دل» هم از هنرمندانی است كه در سیزده سالگی آموختن موسیقی را با ساز سنتور آغاز كرد. وی در سال 1378 هنگام تحصیل كارشناسی نقاشی در تهران نزد سیامك آقایی با ردیف میرزا عبدالله و شیوه‌های اجرایی استادان سنتور آشنا شده و سپس برای تكمیلی آموخته‌های خود نزد مجید كیانی رفت. پس از آن سه تار را نزد فرشاد توكلی و كمانچه را نزد شهریار جمشیدی و عود را به صورت خود آموز فرا گرفت. زینالی در سال‌های 1392 تا 1393 با ساز كمانچه قسمت‌هایی از ردیف میرزا عبدالله را نزد علی اكبر شكارچی نواخت و هم اكنون نیز به نوازندگی، آموزش، تنظیم موسیقی و نیز ضبط موسیقی در استودیوی خود مشغول است.